Sunday, September 11, 2011

Αντί καλωσορίσματος...

Καλωσήρθες στη σχολή! Αυτό το φυλλάδιο δεν είναι απαραίτητο για την εγγραφή σου, ούτε περιέχει συμβουλές για το πώς θα περάσεις μαθήματα. Δεν είμαστε εδώ για να σου τάξουμε παρέες ή να σε καλέσουμε σε τρέντι πάρτυ, όπως κάνουν άλλες πολιτικές παρατάξεις. Θέλουμε να σε καλέσουμε στο δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης και του αγώνα. Γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών μοιραζόμαστε τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες προκλήσεις.

Ποια είναι η κατάσταση της κοινωνίας σήμερα;

Σίγουρα θα έχεις ακούσει για τη “περιβόητη” οικονομική κρίση και την “άσχημη οικονομική κατάσταση” της χώρας. Η προσφυγή της χώρας στο λεγόμενο “μηχανισμό στήριξης” του ΔΝΤ και της ΕΕ έχει φέρει το μεγαλύτερο μέρος του λαού σε άσχημη κατάσταση σήμερα και του έχει αφαιρέσει τις ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Τον τελευταίο χρόνο έχουν παρθεί μια σειρά απο μέτρα όπως μειώσεις των μισθών, απολύσεις, αύξηση της φορολογίας, αποκρατικοποιήσεις μείωση του προϋπολογισμού για τη δημόσια υγεία και παιδεία. Αυτά πιθανόν να τα έχεις καταλάβει και μόνος σου όταν οι γονείς σου καταξοδεύτηκαν στα φροντιστήρια και ακόμα και τώρα δεν ξέρεις αν θα μπορείς να ανταποκριθείς οικονομικά για τις σπουδές σου.

Φυσικά, η πολιτική που επιλέγουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ δεν αφήνει ανεπηρέαστο ούτε το πανεπιστήμιο ούτε και την εργασιακή προοπτική του αποφοίτου τμημάτων ΣΕΥΠ.

Πώς επηρεάζονται οι σπουδές μας;

Όσον αφορά το πανεπιστήμιο, οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων επιχειρούν να εφαρμόσουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έτσι όπως επιτάσσεται απ' την ΕΕ και τη συνθήκη της Μπολόνια. Η αναδιάρθρωση αυτή έχει σκοπό την συμμόρφωση του πανεπιστημίου στις ανάγκες της αγοράς και την διαπλοκή με ιδιώτες και συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας των σπουδών και την μετακύλιση του κόστους της εκπαίδευσης στους φοιτητές. Έτσι ήρθε στις 24/8 ο νέος Νόμος Πλαίσιο Διαμαντοπούλου για την παιδεία, ο οποίος γκρεμίζει το Πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης και καταργεί τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα που του είχε απομείνει. Πώς;

Με τις Πιστωτικές μονάδες. Αντί το πτυχίο που παίρνουμε να αφορά την ολόπλευρη μόρφωση πάνω στο γνωστικό μας αντικείμενο, μετατρέπεται σε ένα σύνολο μονάδων που υποχρεούμαστε να μαζεύουμε με διάφορους τρόπους (μαθήματα, σεμινάρια, πρακτική), τα οποία θα τα πληρώνουμε αδρά. Με την Αξιολόγηση, δηλαδή διαδικασία με την οποία καθορίζεται η χρηματοδότηση του Πανεπιστήμιου. Η σχολή δεν αξιολογείται με βάση το περιεχόμενο σπουδών, αλλά με βάση το κατά πόσο συμμορφώνεται με τις εκάστοτε οδηγίες του Υπ. Παιδείας και με κριτήρια τις συνεργασίες της σχολής με άλλα εκπαιδευτικά κέντρα (κολλέγια, ΙΕΚ κτλ) ή με επιχειρήσεις. Με την υποχρηματοδότηση ΑΕΙ και ΤΕΙ και την εισβολή επιχειρήσεων, managers και golden boys στις σχολές μας. Με την Κάρτα Φοιτητή, η οποία ουσιαστικά αντικαθιστά το φοιτητικό πάσο και μας αφαιρεί όσες παροχές μας είχαν απομείνει. Με τον Καλλικράτη στην εκπαίδευση που σηματοδοτεί τη συγχώνευση και το κλείσιμο εκατοντάδων σχολών πανελλαδικά. Με την αλλαγή στον τρόπο διοίκησης, σύμφωνα με την οποία οι αποφάσεις για τις σχολές και τα ιδρύματα θα παίρνονται από ένα συμβούλιο διοίκησης το οποίο θα αποτελείται από τοπικούς παράγοντες και επιχειρηματίες. Με την εντατικοποίηση του προγράμματος σπουδών και την πειθάρχηση των φοιτητών. Δημιουργείται ένα ασφυκτικό κλίμα στις σχολές μέσα από εντατικά μαθήματα, απουσίες και συνεχείς εξετάσεις και με πειθαρχικά συμβούλια σε όσους φοιτητές αντιδρούν. Με την κατάργηση του ασύλου, του κεκτημένου ,δηλαδή, αγώνων που αποτελεί το κέντρο και τον πυρήνα των φοιτητικών και κοινωνικών αντιδράσεων και προάγει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και την ελέυθερη βούληση των φοιτητών.

Υπάρχουν ακόμα μια σειρά από επιβαρύνσεις των φοιτητών, όπως η απλήρωτη εργασία μας κατά τη διάρκεια της πρακτικής, η έλλειψη υλικών που αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε εμείς(!), οι ελλειματικές φοιτητικές παροχές (αύξηση της τιμής του φαγητού στη λέσχη φέτος, ανεπαρκή δωμάτια στην εστία κτλ).

Πώς επηρεάζεται η εργασία μας;

Και μετά απ' τις σπουδές πώς θα είναι η δουλειά μας; Όσον αφορά τους νοσηλευτές και τους βρεφονηπιοκόμους, οι μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αλλά και οι μειώσεις μισθών κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την εύρεση εργασίας και ακόμα σκληρότερες τις συνθήκες δουλειάς και σε αυτούς τους κλάδους. Σχετικά τώρα με τους λογοθεραπευτές… όχι μόνο δεν θα γίνουν οι προσλήψεις σε σχολεία και νοσοκομεία, όπως μας είχαν υποσχεθεί, αλλά μάλιστα και τα ασφαλιστικά ταμεία έπαψαν να δικαιολογούν τις συνεδρίες, αφήνοντας τους γονείς να επωμιστούν και αυτό το βάρος.

Όλα τα παραπάνω δεν τα αναφέρουμε με σκοπό να “γκρεμίσουμε” την εικόνα που μπορεί να έχει ο καθένας για τη σχολή του ούτε για να υπομείνουμε μοιρολατρικά την όλη κατάσταση, αλλά για να αναζητήσουμε μαζί το δρόμο της ανατροπής.

Πώς απάντησε το φοιτητικό κίνημα;

Άμεσα και δυναμικά! Με μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, περισσότερες από 300 καταλήψεις σχολών πανελλαδικά, αλλά και πρωτοφανή δυναμική εμφάνιση στη ΔΕΘ, η απάντηση είναι σαφής: ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ! Καλούμε και τους φοιτητές του ΤΕΙ στη συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου μας, στη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων, αλλά και στο συντονισμό με τις ήδη κατειλημμένες σχολές για την ανατροπή του νόμου έκτρωμα για την παιδεία, αλλά και συνολικά της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Γιατί…

ΑΥΤΟΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ…ΕΜΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ποιοί είμαστε;

Ξεχάσαμε όμως να συστηθούμε... Είμαστε η Πρωτοβουλία Αντικαπιταλιστικής Επαναστατικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς (Π.ΑΝΤΙ.Ε.Ρ.Α.), σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης (ΕΑΑΚ).

Η ΕΑΑΚ είναι γέννημα και τροφοδότης των μαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων της δεκαετίας του 90. Των αγώνων ενάντια στους νόμους Κοντογιαννόπουλου το 90-91, Σουφλιά το 93, Γ. Παπανδρέου το 95, Αρσένη το 97-99, Ευθυμίου το 2001 και Γιαννάκου το 2007. Πρεσβεύει την ανάγκη όχι για άλλη μία αριστερά, αλλά για μια Άλλη Αριστερά, ενωτική, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική.

Είμαστε:

Πρωτοβουλία: Γιατί δεν αναθέτουμε τα προβλήματά μας σε άλλους, αλλά αγωνιζόμαστε με το σύνολο των φοιτητών για την επίλυσή τους. Δεν είμαστε το «φως», αλλά πάντα θα αντιπαλεύουμε το «σκοτάδι».

Της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς: Γιατί αντιμαχόμαστε το σύστημα της εκμετάλλευσης που γεννά της ανισότητες και τις αδικίες και καταργεί τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Της Επαναστατικής Αριστεράς: Γιατί δεν είμαστε με τη γραφειοκρατία, τη συναίνεση και τον αστικοποιημένο κοινοβουλευτισμό, αλλά με την ανατροπή μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες για το κοινωνικά αναγκαίο, ενιαία και συντονισμένα με το σύνολο της κοινωνίας.

Της ριζοσπαστικής Αριστεράς: Γιατί στηρίζουμε τους μαζικούς ανυποχώρητους ριζοσπαστικούς αγώνες που επιζητούν δίκαιες αλλαγές. Επιλέγουμε να είμαστε με τη θιγόμενη πλειοψηφία ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει.

Στον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο, σε καλούμε να πορευτούμε μαζί. Οι πολιτικές δυνάμεις του συστήματος (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-ΔΝΤ) συνεχίζουν να επιτίθενται στα δικαιώματά μας, στην παιδεία, την εργασία, τη δημοκρατία. Ο αγώνας μας είναι διαρκής και θα συνεχιστεί. Μαζί με τους εργαζόμενους, που πλήττονται κι αυτοί, θα απαντήσουμε. Μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, τις συνελεύσεις των εργαζόμενων, μακριά από τη γραφειοκρατία. Για τα σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά μας δικαιώματα.

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Π.ΑΝΤΙ.Ε.Ρ.Α. - Ε.Α.Α.Κ.

Thursday, June 16, 2011

ΑΕΙ-ΤΕΙ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου, το οποίο ήρθε ν’αλλάξει άρδην τις εργασιακές σχέσεις καταπατώντας κάθε εργατικό κεκτημένο , αλλά και να ανατρέψει το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα σε παιδεία, υγεία και υπηρεσίες, η 15η Ιούνη έκανε ξεκάθαρη την απάντηση του κόσμου στην πολιτική κυβέρνησης και Τρόικας με την δυναμική συμμετοχή εργαζομένων, νεολαίας και όλων αυτών που βρίσκονται καθημερινά τις πλατείες στη μαζικότερη απεργιακή κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων. Κάτω από την πίεση αυτή και μετά από πολλές αναταραχές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός προέβη σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Η «νέα κυβέρνηση» συνεχίζοντας την πολιτική της προηγούμενης και ακολουθώντας πιστά τις επιταγές των Ε.Ε-ΔΝΤ προχωράει στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου , το οποίο εντείνει τις αντιθέσεις και δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς.

Παράλληλα στο χώρο της εκπαίδευσης, με την παραμονή της Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας, εξαγγέλθηκε ήδη ημερομηνία ψήφισης του Νόμου-Πλαισίου για τις 20 Ιουλίου(με τις σχολές κλειστές) από τη θερινή Βουλή. Ο νόμος αυτός προβλέπει τα παρακάτω:

Υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Μείωση του κρατικού προϋπολογισμού στο 50% με το υπόλοιπο 50% να πρέπει να βρεθεί από τα ίδια τα ιδρύματα μέσα από συμφωνίες με επιχειρήσεις, εταιρίες και managers. Δεν είναι μακρινό το παράδειγμα του τεχνολογικού πάρκου, όπου στεγάζονται εργαστήρια τα οποία πραγματοποιούν έρευνες προς όφελος των επιχειρηματικών αναγκών με κρατικά κονδύλια.

Η κάρτα φοιτητή έρχεται να αντικαταστήσει το φοιτητικό πάσο και τους φοιτητές με πελάτες. Το κράτος θα δίνει ένα πριμ στα ιδρύματα ανάλογα με τον αντίστοιχο αριθμό φοιτητών-καρτών. Τα υπόλοιπα χρήματα για στέγαση, βιβλία, μετακίνηση, σίτιση θα είναι υπό την ευγενική χορηγία των γονιών ή των ίδιων των φοιτητών που εργάζονται. Ούτως ή άλλως, ήδη πληρώνουμε για βιβλία, σημειώσεις, εξοπλισμούς εργαστηρίων, μεταφράσεις κα.

Η αξιολόγηση που ουσιαστικά κατηγοριοποιεί τις σχολές σε παραγωγικές και μη ανάλογα με τις ανάγκες της ‘’ελεύθερης αγοράς’’ . Αυτές που θεωρούνται παραγωγικές θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται, που σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να επιβιώνουν, ενώ οι υπόλοιπες θα υποχρηματοδοτούνται με σκοπό το κλείσιμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ένα παράρτημα του ΤΕΙ Ηπείρου στην Ηγουμενίτσα στο οποίο οι σχολές θεωρούνται υποβαθμισμένες.

Φάκελος προσόντων και δια βίου μάθηση. Πρόκειται ουσιαστικά για την πλήρη απαξίωση του πτυχίου και την αποσύνδεσή του με όποιο επαγγελματικό δικαίωμα του είχε απομείνει. Δημιουργεί αποφοίτους πολλών ταχυτήτων και προάγει την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των φοιτητών για τη συλλογή πιστωτικών μονάδων. Βάζει τους φοιτητές σε μια αέναη προσπάθεια επανακατάρτισης και εξειδίκευσης μεγαλώνοντας το ταξικό χάσμα και προωθώντας τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Καλλικράτης και αλλαγή τρόπου διοίκησης. Μέσα σε όλα αυτά που προβλέπει ο νόμος του Καλλικράτη, έρχονται και η συγχώνευση και το κλείσιμο σχολών με την αιτιολογία ότι είναι ασύμφορες και μη παραγωγικές. Η χρηματοδότηση πλέον σχολείων και ιδρυμάτων θα περάσει στο τοπικό κράτος (περιφέρεια). Η διοίκηση των ιδρυμάτων περνάει στα χέρια τοπικών παραγόντων, όπως δημάρχων και περιφερειαρχών και τοπικών συμβουλίων. Ήδη βλέπουμε τα ΤΕΙ πανελλαδικά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με τρανταχτά παραδείγματα τα ΤΕΙ Πειραιά και Σίνδου που βάζουν λουκέτο.

Εντατικοποίηση, πειθάρχηση και κατάργηση του ασύλου. Μέσα από τους εντατικούς ρυθμούς σπουδών, την κατάργηση του ασύλου, αλλά και τα πειθαρχικά συμβούλια σε όσους φοιτητές αντιδρούν, προωθείται ο ατομικός δρόμος και καταστέλλεται κάθε συλλογική δράση εντός των σχολών και των ιδρυμάτων, ενώ ταυτόχρονα απαξιώνεται ο ρόλος της Γενικής Συνέλευσης.

Σε όλα τα παραπάνω, δηλαδή στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και περεταίρω επιχειρηματικοποίησης της εκπαίδευσης, έρχονται να προστεθούν οι διαγραφές των αιωνίων φοιτητών, το αυξημένο κόστος για τη μεταφορά με τις αστικές συγκοινωνίες, τα ενοίκια στις εστίες , η μη παροχή δικαιώματος δωρεάν σίτισης για όλους τους φοιτητές και οι αλυσίδες μαθημάτων που δυσχεραίνουν τους όρους φοίτησης και καθιστούν τις σπουδές είδος πολυτελείας.

ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να βρει το φοιτητικό κίνημα ανενεργό μπροστά σε όλα αυτά, με τις σχολές κλειστές και τους φοιτητές απόντες, μία πρέπει να είναι η απάντησή μας. Με την συνεχή, δυναμική παρουσία μας στους δρόμους, στις πλατείες και στις επικείμενες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων με τα πρωτοβάθμια σωματεία και τους μαζικούς φορείς, κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις με την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους για τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων αμεσοδημοκρατικά ενάντια στη γραφειοκρατικά όργανα των συλλόγων και τους φοιτητοπατέρες, ανατρέπουμε τα σχέδια για μια παιδεία που δεν θα αφορά τις δικές μας ανάγκες αλλά και συνολικά την πολιτική που κατακερματίζει τις ζωές μας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ

ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ

Π.ΑΝΤΙ.Ε.Ρ.Α. - Ε.Α.Α.Κ.

ΑΕΙ-ΤΕΙ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ….

Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου, το οποίο ήρθε ν’αλλάξει άρδην τις εργασιακές σχέσεις καταπατώντας κάθε εργατικό κεκτημένο , αλλά και να ανατρέψει το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα σε παιδεία, υγεία και υπηρεσίες, η 15η Ιούνη έκανε ξεκάθαρη την απάντηση του κόσμου στην πολιτική κυβέρνησης και Τρόικας με την δυναμική συμμετοχή εργαζομένων, νεολαίας και όλων αυτών που βρίσκονται καθημερινά τις πλατείες στη μαζικότερη απεργιακή κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων. Κάτω από την πίεση αυτή και μετά από πολλές αναταραχές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός προέβη σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Η «νέα κυβέρνηση» συνεχίζοντας την πολιτική της προηγούμενης και ακολουθώντας πιστά τις επιταγές των Ε.Ε-ΔΝΤ προχωράει στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου , το οποίο εντείνει τις αντιθέσεις και δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς.

Παράλληλα στο χώρο της εκπαίδευσης, με την παραμονή της Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας, εξαγγέλθηκε ήδη ημερομηνία ψήφισης του Νόμου-Πλαισίου για τις 20 Ιουλίου(με τις σχολές κλειστές) από τη θερινή Βουλή. Ο νόμος αυτός προβλέπει τα παρακάτω:

Υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Μείωση του κρατικού προϋπολογισμού στο 50% με το υπόλοιπο 50% να πρέπει να βρεθεί από τα ίδια τα ιδρύματα μέσα από συμφωνίες με επιχειρήσεις, εταιρίες και managers. Δεν είναι μακρινό το παράδειγμα του τεχνολογικού πάρκου, όπου στεγάζονται εργαστήρια τα οποία πραγματοποιούν έρευνες προς όφελος των επιχειρηματικών αναγκών με κρατικά κονδύλια.

Η κάρτα φοιτητή έρχεται να αντικαταστήσει το φοιτητικό πάσο και τους φοιτητές με πελάτες. Το κράτος θα δίνει ένα πριμ στα ιδρύματα ανάλογα με τον αντίστοιχο αριθμό φοιτητών-καρτών. Τα υπόλοιπα χρήματα για στέγαση, βιβλία, μετακίνηση, σίτιση θα είναι υπό την ευγενική χορηγία των γονιών ή των ίδιων των φοιτητών που εργάζονται. Ούτως ή άλλως, ήδη πληρώνουμε για βιβλία, σημειώσεις, εξοπλισμούς εργαστηρίων, μεταφράσεις κα.

Η αξιολόγηση που ουσιαστικά κατηγοριοποιεί τις σχολές σε παραγωγικές και μη ανάλογα με τις ανάγκες της ‘’ελεύθερης αγοράς’’ . Αυτές που θεωρούνται παραγωγικές θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται, που σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να επιβιώνουν, ενώ οι υπόλοιπες θα υποχρηματοδοτούνται με σκοπό το κλείσιμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ένα παράρτημα του ΤΕΙ Ηπείρου στην Ηγουμενίτσα στο οποίο οι σχολές θεωρούνται υποβαθμισμένες.

Φάκελος προσόντων και δια βίου μάθηση. Πρόκειται ουσιαστικά για την πλήρη απαξίωση του πτυχίου και την αποσύνδεσή του με όποιο επαγγελματικό δικαίωμα του είχε απομείνει. Δημιουργεί αποφοίτους πολλών ταχυτήτων και προάγει την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των φοιτητών για τη συλλογή πιστωτικών μονάδων. Βάζει τους φοιτητές σε μια αέναη προσπάθεια επανακατάρτισης και εξειδίκευσης μεγαλώνοντας το ταξικό χάσμα και προωθώντας τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Καλλικράτης και αλλαγή τρόπου διοίκησης. Μέσα σε όλα αυτά που προβλέπει ο νόμος του Καλλικράτη, έρχονται και η συγχώνευση και το κλείσιμο σχολών με την αιτιολογία ότι είναι ασύμφορες και μη παραγωγικές. Η χρηματοδότηση πλέον σχολείων και ιδρυμάτων θα περάσει στο τοπικό κράτος (περιφέρεια). Η διοίκηση των ιδρυμάτων περνάει στα χέρια τοπικών παραγόντων, όπως δημάρχων και περιφερειαρχών και τοπικών συμβουλίων. Ήδη βλέπουμε τα ΤΕΙ πανελλαδικά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με τρανταχτά παραδείγματα τα ΤΕΙ Πειραιά και Σίνδου που βάζουν λουκέτο.

Εντατικοποίηση, πειθάρχηση και κατάργηση του ασύλου. Μέσα από τους εντατικούς ρυθμούς σπουδών, την κατάργηση του ασύλου, αλλά και τα πειθαρχικά συμβούλια σε όσους φοιτητές αντιδρούν, προωθείται ο ατομικός δρόμος και καταστέλλεται κάθε συλλογική δράση εντός των σχολών και των ιδρυμάτων, ενώ ταυτόχρονα απαξιώνεται ο ρόλος της Γενικής Συνέλευσης.

Σε όλα τα παραπάνω, δηλαδή στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και περεταίρω επιχειρηματικοποίησης της εκπαίδευσης, έρχονται να προστεθούν οι διαγραφές των αιωνίων φοιτητών, το αυξημένο κόστος για τη μεταφορά με τις αστικές συγκοινωνίες, τα ενοίκια στις εστίες , η μη παροχή δικαιώματος δωρεάν σίτισης για όλους τους φοιτητές και οι αλυσίδες μαθημάτων που δυσχεραίνουν τους όρους φοίτησης και καθιστούν τις σπουδές είδος πολυτελείας.

ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να βρει το φοιτητικό κίνημα ανενεργό μπροστά σε όλα αυτά, με τις σχολές κλειστές και τους φοιτητές απόντες, μία πρέπει να είναι η απάντησή μας. Με την συνεχή, δυναμική παρουσία μας στους δρόμους, στις πλατείες και στις επικείμενες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων με τα πρωτοβάθμια σωματεία και τους μαζικούς φορείς, κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις με την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους για τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων αμεσοδημοκρατικά ενάντια στη γραφειοκρατικά όργανα των συλλόγων και τους φοιτητοπατέρες, ανατρέπουμε τα σχέδια για μια παιδεία που δεν θα αφορά τις δικές μας ανάγκες αλλά και συνολικά την πολιτική που κατακερματίζει τις ζωές μας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ

ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ

Π.ΑΝΤΙ.Ε.Ρ.Α.